Masala göre''günün birinde fakir ve geçim sıkıntısı yaşayan zayıf ve cılız bir adamın kasığında bir kaşıntı meydana gelir ,kaşınan bölgesine baktığında bir tahta kurusu adamın açlıktan kemiklerine yapışmış derisini ısırıp kanını emmeye çalışıyor tahta kurusu karnını doyurma telaşındadır.Bu durum karşısında şaşıran adam tahta kurusunun bu durumuna hayretle bakar sonra onu tutup avucunun içine alır,ve tahta kurusuna;    

Bak, tahta kurusu sen açsın kan emmek ve karnını doyurmak istiyorsun fakat ben fakir bir adamım, açlıktan dolayı bende ne kan kaldı ne de et sen kendine zengin kanlı-canlı birini bul rahat edersin benden sana fayda gelmez der.     

Tahta kurusu peki der nasıl olacak öyle bir çözüm bulmalıyız ki hem ben güzel bir şekilde karnımı doyurayım,hem de sen bundan faydalan bak senin de durumun iyi değil senin de durumunu düzeltelim.

                Sonra düşünüp taşınmışlar fakir adamın aklına şeytani bir fikir gelmiş;

Bak demiş tahta kurusu şu karşı komşunun durumu gayet iyi, gel beraber çalışalım sen onun evine git koşunun kanını emerek onu öldür sonra ben onun mal varlığına konayım ben de rahat edeyim sende rahat edersin.     

      Masal bu ya, tahta kurusu bunu kabul etmiş ve denileni yapmış belli bir süre sonra adamın komşusu ölmüş ve onun tüm mal varlığına fakir adam konmuş,böylece fakir adam ve tahta kurusu ölen adamın mal varlığını yedikçe beslenmeye başlamışlar,Fakat bununla yetinmemişler daha zengin olmak için çevredeki diğer insanların zenginliklerini ele geçirmek için iki dost sürekli işbirliği yapmışlar her ele geçirilen kişinin mallarını yedikten sonra fakir insan ve tahta kurusu iyice semirmişler,şişmişler iri cüsseli ve bir o kadar da aç gözlü olmuşlar tahta kurusu büyüdükçe daha fazla kan istiyormuş her geldiğinde arkadaşı ona yeni bir kişi ismi söylüyor o da gidip onun kanını emerek onu öldürüyormuş.Gel zaman git zaman öyle olmuştur ki çevrelerinde hiç bir insan kalmamıştır.Aç kalan tahta kurusu büyük ve iri cüssesiyle dostunun yanına gelmiş açlığın ve kan emme ihtiyacının etkisiyle oldukça sinirli bir şekilde

Ben acıktım şimdi kimin kanını içeceğim? demiş etrafına bakmış adam, çevrede hiç kimse kalmamış zamanında küçücük bir kene olan tahta kurusu zamanla kanla beslenerek dev bir canavar olmuş ve kanı emilecek yem olarak kendisini işaret etmiş ve

Beni demiş,

        Bu zamana kadar ortağı ve arkadaşı olan canavar adamı bir lokmada yutuvermiş...!