Herkes kendine göre bir sistem bir yol tutturmuş gidiyor.
Kendine uygun gördükleri görüşlerin etrafında toplanan herkes Hak olduğunu iddia ediyor ve bir ömür bu şekilde geçiyor.
İnsanlık tarihi boyunca Hak ile Batıl, Karanlık ile Aydınlık hep çarpışarak geldiler.
Fakat Doğruluğu, Adaleti, İnsan Hak ve Hürriyetlerini savunanlar her dönem kazandılar.
Kimi İhlas ve Samimiyeti nedeniyle asırlara yayılıp bugünlere gelerek Rahmetle anıldılar ve anılmaya devam ettiler.
Bununla birlikte ektikleri tohumlar yeşermeye ve büyümeye devam etti.
Kuşaktan, Kuşağa anlatılan bir dava, bir misyon, bir sevda oldular.
İnişlerde olsa, çıkışlarda olsa Hak bildikleri yoldan asla dönmediler.
Menfaat ve çıkarların, Dünya ve makamların her daim geçici olduğunu vurguladılar.
Yani asıl meselenin İnanmak, azim ve kararlılık, ihlas ve samimiyet olduğunu gösterdiler.
İçinde bulunduğumuz bu asır ise Gençlerin yoğunlukta olduğu ve söz sahibi olmak istedikleri bir dönem.
Gençleri yanına alamayan hiçbir sistem başarılı olamaz.
Sadece geçmişe saplanıp kalanlar, bu devri iyi tahlil edip yorumlayamayanlar asla mesafe alamazlar.
Ben bilirim, ben yaparım diyerek ''Ben Merkezli'' hareket edenleri tarih asla unutmadı, unutmaz'da.
Eleştirmek en basit ve kolay olanıdır.Fakat bir sitemi yıktığınızda yerine öyle bir şey koymalısınız ki yıkıldığına değsin.
Yoksa aynı sitem ve mantıkla bir şey kurmak sadece aynı sitemin çakması olmaktan öte gitmez.
Demokrasiyi herkes ister fakat istemek başkadır, yaşamak başkadır.
Çok anlatanlar değil, bir şeyi çok yaşayanlar daha etkili ve tesirli olmaktadır.
Bir şeyleri yaşamadan anlatmak, suya yazı yazmaktan başka bir şey değildir.
Önce ailede, sonra çevrede başlamayan sistem sığ ve yalın, kısacası basit bir hal alır.
Onu yaşayan ve vurgulayan, bir karıncanın hukukunu zayi etmeyen sistem ancak başarılı olabilir.
Ve bitmeyen bu kuşak çatışması ancak bununla ve asrı ve gençliği iyi tahlil etmekle mümkün olabilir.
Serkan DAĞLI