"Peygamber Efendimiz, mezarlığa dikilen her ağacın, mezarda yatanlar için rahmete vesile olacağını'' ifade etmiştir.

     Peygamber Efendimiz (SAV), iki kabrin oradan geçerken kabirdeki kimselerin azapta olduğunu haber vermişti. Sonra da yaş bir hur­ma da­lı is­temiş, o dalı iki­ye bölüp bun­la­rı ka­bir­le­rin ba­şı­na bi­rer bi­rer dik­ilmesini isteyerek “Ku­ru­ma­dık­la­rı müd­det­çe on­la­rın azabını ha­fif­let­me­le­ri umu­lur.” buyurmuşlardı. (Müs­lim, Ta­hâ­ret, 111)

         Ebediyete göçmüş birinin defin işlemi tamamlandıktan sonra mezarının üzerine etraftaki yeşilliklerden koparılarak dikilir. Peygamber efendimizin yukarıda bahsi geçen Hadisinden yola çıkılarak defin edilen mevtanın kabir azabının hafiflemesi umut edilir. Mevtanın yakınları daha sonra mezarın üstünü ve çevresini çeşitli çiçekler ve ağaçlar dikerek yeşillik oluşmasını sağlarlar. Bu durum yüzyıllardır uygulandığından bir köyün veya şehrin en yeşil alanlarının mezarlılar olduğunu görürsünüz. Bu alanlar mezar ziyaretleri sırasında sık sık sulandığı için kurak bölgelerdeki mezarlılar dahi hep yeşil kalır. Mezar üzerinden ve çevresinden yeşil bitki koparılması ve kesilmesi de uygun görülmediğinden mezarlıklar hep yeşil kalır.

        Bir diğer durum ise mezar üstlerine konulan su kapları, bunlar ister eski bir kap veya ağzı açık plastik bir kap olsun ister şimdiki çoğu mezarlardaki mermer oyma ile yapılsın hep aynı amaca hizmet eder. Bu su kaplarından başta kuşlar olmak üzere su içen bütün hayvanların  duasının orda yatan merhum ve merhumelere faydasının olduğuna inanılır. bunu bilen vatandaşlar her kabir ziyaretlerinde taşıdıkları sularla bu su kaplarınıda doldurarak susayan canlılara ikramda bulunurlar ve bunun sevabından ölmüşlerine hayırlara vesile olmasını umarlar.

Hz. Peygamber (asm) Efendimiz Sa‘d b. Muaz’ın cesedi defnedildikten sonra, kabrin üstüne su serpmişti. (107 İbn Mâce, Cenâiz, 38) El-İstîâb isimli eserde, kabrine su serpilen ilk kişinin Hz. Peygamber’in oğlu İbrahim olduğu şeklinde yer alan nakle (İbn Abdilberr, 1/46) bakılacak olursa su serpme geleneğinin, Medine döneminin sonlarına doğru gerçekleştiği akla gelmektedir. Kabir üzerindeki yeşilliklerin orada yatan kimseye faydası olduğu ve onların ibadetlerinin onun defterine yazıldığı rivayet ediliyor. (Buharî Cenaiz, 82; Müslim, İmân, 34; Ebu Davud, Taharet, 26)

Bu nedenle mezarın üstüne su dökülerek otların ve tohumların çabucak yeşillenmesi istemek ve yeşilliklerin ömrünün uzun olmasını sağlamak olabilir. Toprakla örtülen kabrin sulanarak iyice oturması ve toprağın rüzgârla gitmesinin engellenmesi de sağlanmış olur. Ayrıca toprak yerleşerek kabrin çökmesi ve vahşi hayvanların cenazeye zarar vermesi de engellenmiş olur.

,